Van sarapiqui naar la fortuna

Van sarapiqui naar la fortuna

Sochtends gaat Alex al vroeg op pad met camera en terwijl hij druk op zoek is naar alles wat nog niet is vastgelegd ben ik kyan aan het duidelijk maken dat hij niet zo maar in zijn eentje op pad kan gaan op zoek naar zijn vader.

Want in een vreemd land als kind alleen met een achtertuin vol met krokodillen en geluiden die we s nachts niet kunnen thuisbrengen ( lijkt op t gegrom van een leeuw) en alles wat je verder nog kan tegenkomen vind ik dat hij moet wachten tot ik heb gedoucht. Onzin vindt hij en ook zijn huiswerk is onzin, toch gaat hij er aan zitten.
Na t ontbijt gaan we naar t dorp en daarna rijden we naar de ananasboer een stukje verderop. Ook weer een prachtige omgeving We vissen daar onze lunch (uit een bak) want als we dat uit het meer moeten gaan halen zijn we nog wel een middag bezig.
Daarna krijgen we een rondleiding echt geweldig ! We zien veel van de natuur en er wordt ons ook veel verteld echt heel erg interessant. Uiteindelijk komen we bij de ananasplantage waar we het hele proces zien van plant totdat we ze mogen gaan proeven echt heerlijk. Daarna gaan we de vis opeten wat op zich we lekker is, maar wat kyan al zegt ik ga er niet naar kijken want we krijgen ze op ons bord met kop en staart.

Daarna gaan we op pad want we moeten nog 2,5 uur onderweg naar onze eindstop van vandaag la fortuna. De weg is goed begaanbaar en er rijden heel wat trucks onderweg is er van alles te zien dus t gaat prima met ons. Kyan is inmiddels in diepe slaap en we verdwalen dus we stoppen en komen bij toeval bij een brug terecht waar wat mensen staan te kijken dus ik besluit dit ook te doen. Enorme leguanen, kom ik weer bij jurasicpark formaat uit, zie ik liggen op boomstammen. We wisselen de wacht en nu hangt Alex over de brug. We rijden een stukje terug en als snel zijn we in la fortuna maar zonder adres , want dat hebben ze hier niet, je woont in zuid of noord en verder zoek je het maar uit. Helaas kent ook niemand ons hotel dus we worden alle kanten op gestuurd. Iedereen is wel bijzonder vriendelijk, families vrienden worden gebeld en in de supermarkt wordt er nog net niet omgeroepen of iemand de weg naar ons hotel kent. Gelukkig tref ik daarna iemand met een computer die voor mij het hotel belt en dan kunnen we eindelijk naar t hotel aan t eind van de dag.

We zitten weer in mooie schone huisjes. Daarna rijden we naar het centrum die we inmiddels al 300 x hadden bekeken en gaan zitten in de plaatselijke reggae bar. Heerlijk eten en alles is relaxt we gaan naar bed! Morgen gaan we t nationaal park hier in op zoek naar nieuwe ervaringen voor nog meer foto's voor nog meer verhalen... Nu al zin in!